Een Latijns begrip in een Nederlands jasje. Het betekent ‘moge jij worden bewogen’. Als je goed kijkt zie je de engelse begrippen move en arise. Bewegen en opstaan. De keuze is aan jou. Laat je zoals het is of sta je op en kom je in beweging? Supervisieleren is leren in het hier en nu. Geen geitenwollensokken-gedoe. Het gaat om wat er nu in je leven speelt. Dus niet blijven hangen in wat er allemaal is geweest. Daar kun je toch niets meer aan veranderen. Niet vervallen in wenselijkheden wat er allemaal nog gaat gebeuren. MovarIS: Move – Arise – IS. Kortom: het gaat erom dat jij hier en nu opstaat en in beweging komt.
Ik ben Hans Scherphof, getrouwd met Marieke. Samen hebben we drie kinderen. Ruim achttien jaar geleden staken we vanuit Overijssel de IJssel over en streken we neer in het mooie vestingstadje Elburg. Vanuit mijn werk als pastoraal werker begeleid ik al jaren jong en oud in uiteenlopende omstandigheden. Ik ben me naast theologie meer en meer gaan verdiepen in het psychosociale bij mensen. Momenteel trek ik veel op met mensen die vastlopen. Ik zeg wel eens: ‘ik luister ze tevoorschijn.’
In de spiegel kijken was niet mijn favoriet. In de achterliggende jaren werd ik daartoe door studies gedwongen. Ik leerde reflecteren en me meer en meer verhouden tot mezelf en anderen. Supervisie leren is erop gericht dat je blijvend handvaten krijgt om oude gewoonten te laten voor wat ze zijn of je ertoe te verhouden. Mijn eigen proces heeft zoveel in beweging gezet, dat ik mijn kennis en kunde nu graag inzet ten dienste van anderen.
Ik werk als supervisor en coach onder de vlag van de LVSC (https://lvsc.eu/index) en onder leiding van een leersupervisor. Aan het einde van de supervisie krijg je (zo nodig) een LVSC- supervisieverklaring. Binnen diverse beroepsgroepen kun je die opvoeren als punten voor je (her)registratie.