Soms heb je van die momenten. Onlangs reed ik na een dag begeleiden richting huis. Ineens kwam het beeld van een spanningzoeker bij me boven. Ik herinner me van jaren geleden zo’n blank schroevendraaiertje met rood dopje in de gereedschapskist van mijn vader. Als je die in het stopcontact duwt, gaat er al dan niet een lampje branden. Op die manier zie je of er stroomspanning is of niet. Zit er stroom op het net, dan brandt het. Zit er geen stroom op, dan gaat er geen lampje branden. Dikwijls weet en voel ik me een spanningzoeker. Even kijken waar de spanning zit. Gaat iemand erop aan of niet. Als we op dat punt komen, merk ik dat daar de spanning, maar ook de energie zit. Als je een eenvoudige schroevendraaier in het stopcontact steekt, krijg je een klap stroom. Dat wil niemand. Het vraagt voorzichtigheid. Je hebt het juiste gereedschap nodig. Geen gewone schroevendraaier, maar een heuse spanningzoeker. Ik geloof dat ik de tools in huis heb om in alle voorzichtigheid de spanning op te zoeken. Misschien ben je té gevoelig. Of juist het tegenovergestelde: ‘Ik voel niets’. Ik zie het gebeuren bij de mensen tegenover mij. Ze voelen het in hun lijf. ‘Ik vind dit irritant’ zei er deze week eentje. Ik grinnikte. ‘Dat is voor jou niet fijn,  maar voor mij ergens een compliment’. Helpen je denken én voelen te verbinden, bij je gevoel komen, daar kun je je geraaktheid niet meer ontkennen. En dat is irritant. Want daar zit ergens pijn, angst of verdriet. En dat is geen fijne plek. Pijn wil je nu eenmaal niet voelen. Angst – daar wil je bij vandaan. En verdriet, daar horen tranen bij. Want juist die spanning zoeken en je leren verhouden tot die spanning, dáár leer je van. Ik hoor je denken… ‘pfff… wordt dat niet zweverig? Doe ’s ff nuchter en normaal Hans.’ Maar je kop erbij houden en  inzoomen wat er in dat lijf onder dat gedachtencentrum gebeurt, dát is reflecteren. Dat is de spanning zoeken. En als je dat een paar keer doet, is die spanning toch niet meer zo spannend. Je gaat ont-dekken, bewust worden van dingen waar je je niet bewust van bent. En neem van mij aan… Dat levert je een hoop op. En als je geen stappen wilt maken, dan is het niet verstandig contact met me op te nemen. Zoek dan iemand die je naar de mond praat. Die doet wat jij wilt. Als je zo’n supervisor of coach zoekt: mij niet bellen! Wil je écht stappen maken, dan weet je me te vinden. Met beleid, dat wel. Vlucht niet weg, maar kijk de leeuw in bek. Daar wil ik je als spanningzoeker graag in begeleiden. Kom maar op als je durft.